EN Texts by Jef Schaeps, Siebe Thissen, Cok de Rooy,  Vera Illés, Landa van Vliet, Jan van Heemst, Piet de Jonge, Maurits van de Laar, Maartje Berendsen, Jeroen Glas, Joyce Dunki Jacobs, Daniel R Gould, RAM Pub.

Translations by Gerard van den Hooff NL>EN

NL Korte teksten door Jef Schaeps, Siebe Thissen, Cok de Rooy,  Vera Illés, Landa van Vliet, Jan van Heemst, Piet de Jonge, Maurits van de Laar, Maartje Berendsen, Jeroen Glas, Joyce Dunki Jacobs.

Smack! After the slap the colours make our heads spin. Like a dub from the echo room. Do we see new-discovered rock paintings, escaped from an unknown Creation narrative, drifting in time, meant to welcome the gods? The recognition is total – this is us. We also recognize the coincidence, the innocence, the arbitrariness – that's us too. Just before doubt spoils our temper, there are those colours. Bigger, clearer, better (than us). Smack!

Siebe Thissen

Head of Kunst & Openbare Ruimte CBK Rotterdam (BKOR), cultural philosopher.

*

Pats! Na de klap duizelen nog slechts de kleuren. Als dub uit de echokamer. Zien we zojuist ontdekte rotsschilderingen, ontsnapt uit een onbekend scheppingsverhaal, op drift geraakt in de tijd, bedoeld om de goden te verwelkomen? De herkenning is totaal - dit zijn wij. We herkennen ook het toeval, de onopzettelijkheid, de willekeur – ja,dit zijn wij ook. Vlak voordat de twijfel ons humeur verpest zijn daar die kleuren. Groter, helderder, beter (dan wij). Pats!

Siebe Thissen

Hoofd Beeldende Kunst & Openbare Ruimte (CBK Rotterdam), historicus en filosoof.

*

In a crisscross of areas and patterns figures secure themselves a place. Not weightless they detach themselves from the background but threaten to disappear back into it again. The observation makes the image stagger in Anuli Croon's work. Form and meaning vie for victory and interfere with the viewer's tendency to interpret. No loser, no winner. In Croon's universe the artist's hand reigns: order reigns. 

Jef Schaeps

Curator Printroom University Leiden, NL

**

In een wirwar van vlakken en patronen veroveren figuren zich een plaats. Niet zonder gewicht maken ze zich los van de achtergrond maar dreigen daarin ook weer te verdwijnen. De waarneming laat het beeld wankelen in het werk van Anuli Croon. Vorm en betekenis strijden om voorrang en verstoren de kijkers neiging tot duiding. Er is geen verliezer en geen winnaar. In Croons universum heerst de hand van de kunstenaar: ordening regeert.

Jef Schaeps

Curator Prentenkabinet Universiteit Leiden

**

decorative playfulness and profundity

Anuli Croon's colourful, severely structured paintings automatically activate the beholder's reservoir of associations: images and impressions of mysteriousness, ambiguity, references to primitive art, comic characters and commercials, everyday household items, fabric patterns and universal symbols for human gestures and body language are just a few of the elements of her imagery. 

On closer consideration, however, more signs of ambiguity pop up in the image: does the one figure in the series 'Mug & City' wrap his arms around the other to protect him or do we see the very opposite, a kind of hostile stalking, enforcing subjection? The word 'mug' in the title seems to refer to an unpleasant character, but at the same time the colourful, schematically represented faces of the figures call forth more amiable associations. All these paradoxical qualities of openness and mysteriousness, of decorative playfulness and profundity are typical of the work of this remarkable painter.

Vera Illés / Anton Hoeksema

***

decoratieve speelsheid en diepzinnigheid

De kleurrijke, strak vormgegeven schilderijen van Anuli Croon activeren als vanzelf het reservoir aan associaties van de beschouwer; beelden en indrukken van raadselachtigheid, dubbelzinnigheid, verwijzingen naar volkskunstuitingen, stripfiguren en reclamebeelden, alledaagse gebruiksvoorwerpen, stofpatronen en universele symbooltekens voor menselijke gebaren en lichaamstaal vormen slechts enkele elementen van haar beeldtaal.

Bij nadere beschouwing duiken nog meer signalen van dubbelzinnigheid op in het beeld; slaat die ene figuur in de serie ‘Tronie en Stad’ nu ter bescherming zijn armen om de andere figuur heen, of speelt zich hier het tegenovergestelde af en zien we een vijandig naderbij sluipen, een dwang tot onderwerping. Het woord Tronie uit de titel lijkt te verwijzen naar een onsympathiek karakter, tegelijkertijd echter roepen  de kleurrijke, schematisch vormgegeven gezichten van de figuren vriendelijker associaties op.  Al deze schijnbaar tegengestelde kwaliteiten van openheid en geheimzinnigheid, van decoratieve speelsheid en diepzinnigheid kenmerken het werk van deze opmerkelijke schilder.

Vera Illés, Anton Hoeksema

***

ALONG

We recognize everything in Anuli Croon's large, clear paintings. The hands, eyes, buildings and ornaments are lovingly meticulous, but at the same time unsettling in their anonymity. We recognize everything and yet we go astray among the figures and the fragments of a metropolis. And then, disorientated, we see the beautiful composition, the intense colour patterns and the texture.

Landa van Vliet

Rotterdam

****

LANGSHEEN

We herkennen alles in de grote duidelijke schilderijen van Anuli Croon. De handen, ogen, gebouwen en ornamenten zijn liefdevol precies, maar ook verontrustend anoniem. We herkennen alles en raken toch verdwaald tussen de figuren en de fragmenten van een metropool. Dan zien we zonder richtingsgevoel de mooie opbouw, de intense kleurpatronen en de verfhuid.

Landa van Vliet

Rotterdam

****

Rijnstate Zevenaar has been enriched by as many as three wall paintings at one stroke. You will find this 'one-two-three', created by Rotterdam-based artist Anuli Croon, on the ground floor, in the direction of the lifts. It begins at the outpatients' blood test department, where we see the start of a pattern. At the stairwell this structure even fills the entire wall, only to return as the base in a colourful final piece, at the side of the lifts – a composition of human figures, hands, trees and patterns. 

DIY

In the human figures, made up of colourful areas, facial expressions are not filled in. Anuli Croon does this deliberately to keep interpretations as open as possible. The wall painting DIY visualizes a simplified version of reality, as in comic books or cartoons. The varied, but nonetheless balanced use of colours, from soft pink to aluminium, together with the graphic, hand-painted patterns have ensured that the wall painting now has a natural, prominent place in the building. Even the coats, scarves, jerseys and bags of passers-by belong to this scene. For a brief moment all seems to be quite orderly. 

Jeroen Glas

Arnhem, 2018

Rijnstate Zevenaar is in een klap drie muurschilderingen rijker. Op de begane grond richting het liftenblok vervaardigde de Rotterdamse kunstenaar Anuli Croon dit een-twee-drietje dat begint bij de prikpoli, waar een aanzet te zien is van een patroon. Bij het trappenhuis is deze structuur zelfs muurvullend en keert vervolgens als fundament terug aan de zijkant van het liftenblok in een kleurrijk finalestuk; een compositie van mensenfiguren, handen, bomen en patronen.

DIY (Do It Yourself/ Doe het zelf)

In de mensfiguren, opgebouwd uit kleurrijke vlakken, blijken gelaatsuitdrukkingen nog niet te zijn ingevuld. Anuli Croon doet dit bewust om interpretaties zo open mogelijk te houden. De muurschildering DIY van Anuli Croon laat een versimpelde versie zien van de werkelijkheid, zoals in stripboeken en tekenfilms. Het bonte, maar zeker ook afgewogen kleurgebruik (van zachtroze tot aluminium) en grafische, handgeschilderde patronen zorgen ervoor dat de muurschildering een vanzelfsprekende, prominente plaats heeft gekregen in de omgeving. Zelfs de jassen, dassen, truien en tassen van passanten doen mee in dit tafereel. Voor een kort moment lijkt alles overzichtelijk te zijn.

Jeroen Glas

Arnhem 2018

SILENT WITNESSES

Anuli Croon paints in the vein of the cartoon. The work is extraordinarily colorful. The work looks simple without simplistic. The two-dimensional representation conforms wholly to the flat plane of the canvas or the wall. The coloration is mostly clear and primary. The paintings pairs analysis with intuition. They enable the viewer to riddles. Their cartoonish simplicity is deceptive. Where a story leads to a denouement, Anuli Croon keeps her plot cunningly hidden in a mix of hands, eyes, buildings, interiors and ornaments. People make their appearance as silent witnesses of unexplained affairs; they give text nor explanation. Yet they are clearly constructed with a loving touch. That alone protects them for the anonymity of the crowd.

Jan van Heemst / catalogus AANWINST Hogeschool Rotterdam

*****

STOMME GETUIGEN

Anuli Croon schildert in de trant van het beeldverhaal. Het werk komt buitengewoon kleurrijk over. Het oogt simpel zonder simplistisch te zijn. De twee-dimensionale voorstelling conformeert zich geheel en al aan het platte vlak van doek, wand of muur. Het coloriet is overwegend helder en primair.

De schilderingen paren analyse aan intuïtie. Ze stellen de kijker voor raadsels. Hun  eenvoud is bedrieglijk. Waar een verhaal meestal uitloopt op een ontknoping, houdt Anuli Croon haar plot listig verborgen in een bonte mix van handen, ogen, gebouwen, interieurs en ornamenten.

Mensen maken hun opwachting als stomme getuigen van onopgehelderde zaken; ze geven tekst noch uitleg. Toch zijn ze duidelijk met een liefdevolle toets ten uitvoer gebracht. Dat alleen al behoedt ze voor de anonimiteit van de massa.

Jan van Heemst / catalogus AANWINST Hogeschool Rotterdam

*****

Anuli Croon's paintings are powerful and colourful. The persons are frame-filling – there is no way of getting round them. The figures have little or no facial expression, which emphasizes their actions. That way they can evoke strong emotions while being distant and aloof themselves. You see a lot of hands, and those hands are grasping or holding on. It is unclear whether that is out of love or not – it is up to the viewer to interpret it with his own views. 

The work is flat and spatial at the same time. Figure and interior are merging. A first impression as to where man stops and space around him begins may well be false. She builds her compositions by means of stamps, stencils and the use of masking tape. Her colourful patterns and bright colours sometimes call to mind printed fabrics from Africa – abstract and narrative at the same time.   

At times patterns and figures from real life seem to melt into one another in the painting and vice versa. Anuli Croon paints a play with inside and outside; subject and image are both layered – like life itself. Directly and inescapably.

Joyce Dunki Jacobs

Amsterdam, 2017

from: REFLECTIE, TROOST, DOORGEVEN ('REFLECTION, COMFORT, PASSING ON'). An overview of the fourth 100 acquisitions for the DELA art collection. A publication of DELA Kunstzaken, 

De schilderijen van Anuli Croon zijn krachtig en kleurrijk. De personen zijn beeldvullend aanwezig, je kunt er niet omheen. De figuren hebben geen of weinig gezichtsuitdrukkingen waardoor de nadruk op hun handelingen komt te liggen. Zij kunnen daardoor een sterke emotie oproepen terwijl ze zelf afstandelijk zijn. Er zijn veel handen te zien en die handen houden vast of pakken vast. Of dat liefdevol is of niet is onduidelijk. Dat mag de toeschouwer met zijn blik en interpretatie zelf invullen.

Het werk is plat en ruimtelijk tegelijk. Personage en interieur lopen door elkaar. Waar de mens ophoudt en waar de ruimte eromheen begint is via een eerste indruk niet altijd duidelijk. Door middel van stempels, sjablonen en afplakken bouwt zij haar composities op. Haar bonte patronen en felle kleuren doen soms denken aan bedrukt textiel uit Afrika; abstract en verhalend tegelijk.

Soms lijken patronen en personen uit de werkelijkheid over te lopen in het schilderij en andersom. Anuli Croon schildert een spel met binnen en buiten, zowel onderwerp als beeld zijn gelaagd. Gelaagd als het leven zelf. Direct en onontkoombaar.

Joyce Dunki Jacobs

Amsterdam 2017

uit REFLECTIE, TROOST, DOORGEVEN. Een overzicht van de vierde 100 aanwinsten voor de kunstcollectie van DELA. Uitgave DELA Kunstzaken.

CONFUSION

A friend of mine has two paintings by Anuli Croon on the wall. Every time when I am visiting, I enjoy looking at them. There are strange figures in them. 

They are made up of several layers that seem to have shifted in relation to each other, like cut-out pieces of paper. The way Croon succeeds in fascinating me through the tension she puts into her work is very clever. She creates confusion because her style of painting seems so impersonal, whereas the figures she realizes have such distinct characters. In her presentation at Steendrukkerij Amsterdam she shows paintings and prints. I am looking forward to her new work.

Piet de Jonge

Rotterdam, 2011

VERWARRING

Een vriend van me heeft twee schilderijen van Anuli Croon in huis hangen. Iedere keer als ik bij hem op bezoek ben dan kijk ik met veel plezier naar die werken. Het zijn vreemde figuren.

Ze bestaan uit meerdere lagen die verschoven lijken ten opzichte van elkaar, als uitgeknipte stukken papier. Ik vind het zo knap hoe Croon me iedere keer weet te pakken met de spanning die ze in haar werk legt. Ze schept verwarring omdat haar schilderstijl zo onpersoonlijk lijkt maar de figuren die ze neerzet juist zulke uitgesproken karakters hebben. In haar presentatie bij Steendrukkerij Amsterdam  toont ze schilderijen en prenten. Ik ben erg benieuwd naar haar nieuwe werk.

Piet de Jonge

Rotterdam  2011

EXPLORATIVE AND INTUITIVE

Anuli Croon’s paintings are defined by patterns and geometric shapes, which through their colour and structure force the viewer to read the image carefully. By using paint roller, masking tape and stencils the patterns look neutral and clear-cut; but at the same time it is obvious that the image as a whole is built up in an explorative and intuitive manner. 

As it turns out after an initial exploration, the patterns can also be conceived as architectural spaces, where several directions of view and perspectives co-exist in a painting. This way Anuli Croon makes us get out of our conditioned way of looking, offering us the opportunity to observe in a new, unbiased fashion. 

Maurits van de Laar, The Hague, 2009

AFTASTEND EN INTUITIEF

Anuli Croon’s schilderijen worden bepaald door patronen en geometrische vormen, die door hun kleur en structuur de toeschouwer dwingen het beeld nauwkeurig te lezen. Door het gebruik van verfroller, plakband en sjablonen hebben de patronen een neutraal en scherp uiterlijk, tegelijk is duidelijk te zien dat het beeld als geheel sterk aftastend en intuïtief is opgebouwd.

Na een eerste verkenning blijken de patronen ook als architectonische ruimtes te kunnen worden bekeken, waarbij meerdere kijkrichtingen en perspectieven in een schilderij naast elkaar bestaan. Anuli Croon doorbreekt hiermee onze geconditioneerde manier van kijken en biedt de toeschouwer de mogelijkheid op een nieuwe, onbevooroordeelde manier waar te nemen.

Maurits van de Laar, Den Haag 200

In Anuli Croon's work a shift has taken place when it comes to the emphasis in the painting. Initially human characters featured in her work which – like the interiors in this exhibition – are flat, without perspective or central focal point, and are highly simplified.

For some time now it is the interiors themselves that demand our attention. The collages and paintings on view at Gallery Berendsen are stripped of 'interior accessories': it is the space itself that opens and closes. All the walls, doors, pillars, openings are made up of patterns that have a deceptive optical effect in relation to one another. 
Our gaze seeks what is in front, what is open or closed, but can never be sure. The hand-drawn patterns are never found more than once in the work, which creates a dizzy variation in language.

Maartje Berendsen, Rotterdam 2007

In het werk van Anuli Croon heeft een verschuiving plaatsgevonden in de nadruk binnen de afbeelding. 
In haar schilderijen figureerden aanvankelijk menselijke personages; deze figuren zijn, net als de  interieurs in deze tentoonstelling, plat, zonder perspectief, hebben geen centraal aandachtspunt en zijn sterk eenvoudigd. 

Sinds enige tijd zijn het de interieurs zelf die de aandacht vragen. De collages en schilderijen die bij Berendsen te zien zijn, zijn ontdaan van ‘interieuraccessoires’: het is de ruimte zelf die openklapt, dichtgaat. 
Alle wanden, deuren, pilaren, openingen bestaan uit patronen die ten opzichte van elkaar optisch bedrieglijk werken. De blik zoekt naar wat vooraan staat, wat open is en wat dicht, maar nooit is zij daar zeker van. 
De handmatig getekende patronen zijn nooit vaker dan eenmalig terug te vinden in het werk, waardoor er een duizelingwekkende variatie in taal ontstaat.

Maartje Berendsen, Rotterdam 2007